احتمال کنارکشیدن ترامپ از انتخابات ریاست جمهوری صفر است/ نیکی هیلی نامزد جمهوری خواهان نخواهد شد
تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۳۲۵۷۷
عصر ایران؛ محمد حسن گودرزی- هیچ شانسی برای کناره گیری دونالد ترامپ به عنوان نامزد ریاست جمهوری وجود ندارد. هرچقدر هم که عجیب به نظر برسد، حمایت سیاسی از ترامپ، با هر اعلام یک پرونده جنایی یا مدنی علیه او افزایش یافته است.
در ایالات متحده، شخصی می‌تواند در حین گذراندن دوران محکومیت خود در زندان، به ریاست جمهوری برسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سال جاری میلادی صحنه سیاسی آمریکا، شاهد انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود که خط و جهت دهی سیاست داخلی و خارجی این کشور را برای 4 سال آینده مشخص می‌کند.
با وجود اینکه به نظر می‌رسد که حزب دموکرات بر نامزدی مجدد جو بایدن رئیس جمهور فعلی کشور اتفاق نظر دارند اما برخی زمزمه‌های مخالف در درون این حزب از اختلاف در این زمینه خبر می‌دهند. مسائلی مانند عملکرد آمریکا در خاورمیانه و نگرانی‌هایی که در مورد وضعیت سلامت جو بایدن وجود دارد، ممکن است در نهایت حزب دموکرات را در مورد معرفی نامزد دیگری به جای بایدن وسوسه کند.
گزارش اخیر نیویورک پست هم تلویحا این موضوع را تائید کرده و این رسانه مدعی شده که ممکن است در ماه می، جو بایدن اعلام کند که قصد کناره‌گیری از رقابت‌های انتخاباتی را دارد و در نتیجه، در نشست مجمع حزبی دموکرات‌ها میشل اوباما به عنوان جانشین او معرفی شود. این رسانه نوشته اعلام کناره‌گیری بایدن ممکن است در ماه آگوست، اندکی قبل از برگزاری نشست دموکرات‌ها اعلام شود.
دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا، در انتخابات مقدماتی و درون حزبی جمهوری خواهان در ایالت نیوهمپشایر پیروزی قاطعی را رقم زد تا این دومین ایالتی باشد که به ترامپ به عنوان گزینه جمهوری خواهان برای انتخابات ریاست جمهوری آینده رای می‌دهد. با وجود اینکه برخی از جمهوری‌خواهان به دلایل گوناگون مخالف نامزدی ترامپ هستند اما فاصله قابل توجه او از سایر رقبا که نزدیکترین آنها نیکی هیلی نماینده آمریکا در سازمان ملل در دولت ترامپ، احتمال رویارویی مجدد بایدن و ترامپ را برای رسیدن به ریاست جمهوری بالا می‌برد.
رابرت اشمول (Robert Schmuhl)، رئیس دانشکده والتر اچ آننبرگ ـ ادموند پی. جویس (Walter H. Annenberg-Edmund P. Joyce) در رشته مطالعات آمریکا دانشگاه نوتردام (University of Notre Dame) در آمریکاست. اشمول در حوزه مسائل داخلی آمریکا مانند انتخابات و ایرلندی‌های آمریکا تحقیقات و مقالات بسیاری را به رشته تحریر درآورده است.
وی در گفت‌وگو با عصرایران در مورد انتخابات ریاست جمهوری سال آینده آمریکا و وضعیت سیاست داخلی این کشور صحبت کرد.
نتایج انتخابات درون حزبی احزاب جمهوری خواه و دموکرات نشان می‌دهد که احتمال نامزدی مجدد جو بایدن و دونالد ترامپ دور از ذهن نیست. به نظر شما این احتمال چقدر است؟
در حال حاضر، حدود 9 ماه قبل از انتخابات نوامبر در ایالات متحده، به نظر می رسد که جو بایدن، رئیس جمهور، نامزد حزب دموکرات و دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق، نامزد حزب جمهوری خواه خواهند بود.
هر دو از حمایت قوی اعضای احزاب خود برخوردارند. با این حال، طبق بسیاری از نظرسنجی‌ها، مردم آمریکا منتظر این رقابت مجدد مانند انتخابات 2020 نیستند.
با وجود حمایت های گسترده از عملکرد جو بایدن در میان دموکرات ها، به نظر می‌رسد موضوعاتی مانند سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه و اوکراین به انفعال این کشور به ویژه در مقابل روسیه تعبیر شده است.
از سوی دیگر، کهولت سن و نگرانی در مورد سلامت جسمانی جو بایدن، ادامه ریاست جمهوری آمریکا را برای جو بایدن تا حدودی دشوار کرده است. این موضوع را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
سن جو بایدن موضوعی بوده که برای بسیاری از رای دهندگان آمریکایی چه در درون حزب دموکرات و چه در میان مستقل‌ها نگران کننده است. با این حال، او توانست رئیس جمهور فعلی - دونالد ترامپ - را در سال 2020 شکست دهد.
بایدن و اطرافیانش این را یک مزیت مهم می‌دانند. درست است که تصمیمات دولت در مورد برخی مسائل بین‌المللی باعث کاهش حمایت دموکرات‌ها (از بایدن) شده است، اما این امکان وجود دارد که دورنمای ریاست‌جمهوری ترامپ دوباره این منتقدان را به اردوگاه بایدن بازگرداند. به طور خلاصه بگویم راه طولانی همچنان در پیش است.
به نظر شما بزرگترین چالش‌های داخلی و خارجی جو بایدن در دوران ریاست جمهوری‌اش چیست؟
بزرگترین نگرانی‌هایی که بایدن در داخل کشور با آن مواجه است، این تصور است که وضع اقتصاد تا حد زیادی برای کارگران و دیگران نامطلوب بوده و مشکلات مهاجرت در مرز بین ایالات متحده و مکزیک نیازمند اقدامات قوی‌تر از سوی دولت فدرال است.
در سطح بین‌المللی، نقش ایالات متحده در اوکراین و خاورمیانه یک معضل مداوم است. اینها مسائل بزرگ و پیچیده‌ای هستند و جمهوری خواهان در کنگره ایالات متحده هر کاری که می توانند انجام می‌دهند تا اوضاع را برای دولت (بایدن) دشوارتر کنند. در سال انتخاباتی، بازی‌های سیاسی اغلب در شکل گیری سیاست‌ها دخالت می‌کند که ممکن است وضعیت را بهبود بخشد.
برخی بر این باورند که در نهایت دونالد ترامپ به دلیل شکایت‌های خود از رقابت درون حزبی جمهوری خواه کناره گیری می‌کند و حمایت خود را از نامزد دیگری اعلام می کند. نطر شما چیست؟
هیچ شانسی برای کناره گیری دونالد ترامپ به عنوان نامزد ریاست جمهوری وجود ندارد. هرچقدر هم که عجیب به نظر برسد، حمایت سیاسی از ترامپ، با هر اعلام یک پرونده جنایی یا مدنی علیه او افزایش یافته است.
در ایالات متحده، شخصی می‌تواند در حین گذراندن دوران محکومیت خود در زندان، به ریاست جمهوری برسد. این اتفاق نخواهد افتاد، اما این یک واقعیت است. مبارزات انتخاباتی ترامپ در سال جاری حول محور حضور او در دادگاه‌ها می‌چرخد، جایی که او از هر فرصتی برای انتقاد از سیستم حقوقی به دلیل آزار و اذیتش استفاده می‌کند.
در صورت کناره‌گیری دونالد ترامپ از رقابت درون حزبی حزب جمهوری‌خواه، از نیکی هیلی به عنوان نامزد احتمالی جمهوری خواه نام برده می‌شود. برخی او را فردی افراطی‌تر و به نوعی خطرناک‌تر از دونالد ترامپ می‌دانند. مواضع و دیدگاه خانم هیلی در مورد مسائل داخلی و خارجی آمریکا چیست؟
نیکی هیلی از نظر سن، جنسیت، فلسفه سیاسی و سبک با دونالد ترامپ بسیار متفاوت است. او بیشتر از ترامپ یک انترناسیونالیست (بین‌الملل‌گرا) است که همچنان بر رویکرد "اول آمریکا" و انزواطلبی در امور جهانی تاکید می‌کند.
هیلی از طرف جمهوری خواهان حمایت چندانی ندارد و ترامپ هر فرصتی که به دست می‌آورد از او انتقاد می‌کند. او نامزد جمهوری خواهان نخواهد شد، اما برای نامزدی جمهوری خواهان بیشتر از هر کس دیگری در مبارزات انتخاباتی حضور داشت.
به نظر شما بزرگترین چالش رئیس جمهور آمریکا در 4 سال آینده چیست؟
بزرگترین چالش پیش روی برنده مبارزات انتخاباتی کاخ سفید در سال 2024، مشکل تداوم مهاجرت است که در سال های اخیر بسیار بدتر شده است. ایالات متحده از زمان تأسیس آن کشوری متشکل از مهاجران بوده است، اما امروز آنچه در مرز جنوبی با مکزیک اتفاق می‌افتد یک تراژدی روزانه است. باید راه حل و سیاستی وجود داشته باشد که منطقی و موثر باشد.
پیش‌بینی شما از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا چیست؟
حدود 9 ماه تا انتخابات 5 نوامبر باقی مانده است. در این مدت، آنقدر ممکن است اتفاق بیفتد که انجام هر گونه پیش‌بینی را احمقانه جلوه دهد. جو بایدن برای ادامه ریاست جمهوری نامزد می‌شود و دونالد ترامپ خود را فردی معرفی می کند که انتخابات 2020 از او دزدیده شده است.
تقریباً دو سوم جمهوری‌خواهان فکر نمی‌کنند بایدن یک رئیس‌جمهور قانونی است و این نشانه‌ای از توانایی ترامپ در رساندن پیام به پیروانش است. رای دهندگان ترامپ بسیار وفادار هستند، اما سوال اینجاست که آیا او می‌تواند حمایت خود را برای پیروزی در سطح ملی گسترش دهد؟ با این همه یک پیش بینی می‌تواند این باشد: انتخابات بسیار نزدیکی خواهد بود.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: دونالد ترامپ جو بایدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۳۲۵۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مهاجری خطاب به ذوالنور: از رئیسی و دولت حساب‌کشی کنید
به گزراش «تابناک»، محمد مهاجری در روزنامه اعتماد نوشت: آقای ذوالنور به افول جایگاه مجلس اشاره کرده و به عنوان نمونه، دخالت‌های بیرونی در قانونگذاری را برشمرده است. با اینکه طبق قانون اساسی، قانونگذاری منحصرا در اختیار مجلس قرار دارد، اما سال‌های زیادی است که نهاد‌هایی همچون شورای انقلاب فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی و... دستورالعمل‌هایی را ابلاغ می‌کنند که در حکم قوانین لازم‌الاجراست. آقای ذوالنور نخستین چهره سیاسی نیست که چنین انتقادی را بیان می‌کند. پیش از او نمایندگان دوره‌های قبل مجلس - به خصوص آقای علی مطهری - بار‌ها این موضوع را گفته‌اند، اما دوستان اصولگرا همچون جناب ذوالنور حاضر به پشتیبانی از این ایده نشدند.
جای این پرسش جدی وجود دارد که چرا چنین جراتی وجود دارد که جایگاه مجلس نادیده گرفته شود و شعار در راس امور بودن آن عملیاتی نشود؟ بگذارید از همین انتخابات اخیر مجلس در اسفند ۱۴۰۲ شروع کنیم. متاسفانه فرآیندی که از ماه‌ها قبل آغاز شد و مجلس یازدهم هم با اصلاح قانون انتخابات به آن کمک کرد، شرایطی را به وجود آورد که مجلس دوازدهم از هم‌اکنون با شائبه ناکارآمدی مواجه شود.
بخش بزرگی از نمایندگان مجلس یازدهم که شاید آقای ذوالنور هم جزو آنها باشد مدتی قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم از آقای رییسی دعوت کردند وارد میدان رقابت ریاست‌جمهوری شود. این اقدام اگر در قالب یک فعالیت تعریف شده حزبی صورت می‌گرفت کاملا قابل دفاع بود، زیرا وقتی یک حزب سیاسی از کاندیدایی حمایت می‌کند مسوولیت اقدام خود را هم می‌پذیرد. اما اقدام فردی نمایندگان مجلس یازدهم معنای اقدام حزبی نداشت، بلکه نمایندگان استقلال خود را به حراج گذاشتند و عملا چک سفید امضا به رییس دولت دادند و به همین دلیل همه نمایندگانی که آن نامه را امضا کردند، باید در برابر ناکارآمدی دولت سیزدهم پاسخگو باشند. انتخابات مجلس دوازدهم متاسفانه با مشارکت کم صورت گرفت و آرای نمایندگان نیز بسیار پایین بود و از جمله در تهران، نفر اول کمی بیش از ۵۰۰ هزار رای (معادل ۵ درصد رای واجدان شرایط شرکت در انتخابات) کسب کرد. در اکثر حوزه‌های انتخابیه نیز افراد منتخب کمی بیش از ۲۰ درصد آرا را به خود اختصاص داده‌اند.
حتما آقای ذوالنور توجه دارند که هر چه پایگاه مردمی مجلس (و البته ریاست‌جمهوری) ضعیف‌تر باشد، نهاد‌های دیگر حاکمیت تلاش می‌کنند نقش آن را در مقدرات کشور کمرنگ کنند. مجلس دوازدهم علاوه بر ضعف پیش گفته، به مدد شورای محترم نگهبان از چهره‌های خاصی برخوردار شده که برخی از آنها به تنهایی قادر به نابودی حیثیت کل مجلس هستند.
جای شکرش باقی است که یکی از این افراد با تذکر رهبر معظم انقلاب، دست‌کم تا اطلاع ثانوی از تنش‌زایی و پرخاشجویی فاصله گرفت، اما باید منتظر ماند و با آغاز مجلس جدید، فصل تازه‌ای از هنرنمایی این گروه را به تماشا نشست. دقیقا آنچه را آقای ذوالنور از بابت پایین آمدن شأن مجلس نگرانش است، همان چیزی است که خود او حتی اگر در ایجادش موثر نبوده، در برابر آن سکوت تاییدآمیز داشته است.
با این همه اگر بخواهیم خوشبینانه به آسیب‌شناسی نماینده محترم قم بنگریم و فرض کنیم که او با این نگاه به دنبال اصلاح مجلس است، گریزی نیست جز اینکه امیدوار باشیم همین مجلس ضعیف کم رای، نقایص خود را با عملکرد مثبت جبران کند. حساب‌کشی جدی و دقیق از دولت، نظارت بر عملکرد دستگاه‌های اجرایی و برخورد بدون رودربایستی با وزرای ضعیف و شخص رییس‌جمهور و نیز آتش نزدن قرارداد‌های بین‌المللی (که حتما جناب ذوالنور آن را به یاد دارد!) می‌تواند کفاره‌ای برای جبران اشتباهات گذشته باشد. امید که آقای ذوالنور - که از الان در قامت کاندیدای ریاست مجلس- سخن می‌گوید، حتی اگر به چنین منصبی هم نرسید، در رفع آسیبی که آن را فهم کرده است، برآید.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد